Tövbe Nedir?

Tövbe, Tanrı’nın buyruklarını çiğnediği ya da günah işlediği için kişinin derin bir yas, keder ve pişmanlık duymasıyla başlar. Ancak bu sadece başlangıçtır; pişmanlıkla başlayan tövbe, düşünce ve tavır değişikliğiyle sonuçlanmalıdır. Tövbenin yürekte ve düşüncede başlaması, tövbe eden kişinin bunu içtenlikle yapması önemlidir. Davranışların, eylemlerin ve tavırların değişmesi yürekten ve düşünceden doğan gerçek tövbenin kanıtıdır.

Tövbe eden bir kişi, kendi isteği doğrultusunda yaşamak yerine Tanrı’nın isteği doğrultusunda yaşamayı seçer, kendisini O’na teslim eder. Bunu yaptığı zaman, geçmişine yeni bir gözle bakmaya başlar, günahlarının ve kötülüğünün boyutlarını görür. Öte yandan, Tanrı’nın merhametinin, sevgisinin ve şefkatinin de yüceliğine tanık olur. Tanrı’nın günahtan ne denli nefret ettiği, bu konudaki gazabı ve yargısı açıktır, ama Tanrı kötülüklerden dönenlere karşı da aynı derecede lütuflar ve sadıktır.

Tövbe, insanın kendi anlayışına, benliğine ve kararlarına değil, Tanrı’ya bağımlı olmayı seçmesidir.

Kutsal Kitap’tan Tövbe Çağrıları

Kutsal Kitap’ta dile getirilen tövbe çağrılarına bir kaç ayetle örnek verelim:

“Gelin, RAB ’be dönelim. Bizi O parçaladı, O iyileştirecek. Bizi O yaraladı, Yaramızı O saracak.” –HOŞEA 6:1, İncil, Kutsal Kitap

“Tanrın RAB ’be dön, ey İsrail, Çünkü suçlarından ötürü tökezledin. Dualarla gidin, RAB ‘be dönün, O’na, ‘Bağışla bütün suçlarımızı’ deyin, ‘Lütfet, kabul et bizi, Öyle ki, dudaklarımızın kurbanını sunalım.’” -HOŞEA 14:1-2, İncil, Kutsal Kitap

İncil’de ‘tövbe’ kelimesinin Grekçesi, ‘düşünceyi değiştirmek’ ‘pişmanlık duymaktır’. Fakat Eski Antlaşma’da olduğu gibi, İncil’de de tövbe etmek sadece üzüntü duymak ya da düşünceyi değiştirmek değil, yaşamı, davranışları ve yönü de kökten değiştirmektir. Bu nedenle, aslında Grekçe terimin en iyi çevirisi ‘dönmek’tir.

Vaftiz burada devreye girer. Vaftiz eski yaşam biçiminin tümüyle terk edildiğini ve kişinin kendisini Tanrı’nın merhametine teslim ettiğini ortaya koyar. Suya batmak eski yaşam karsındaki ölümü, sudan çıkmak ise yeni bir yaşama dirilişi temsil eder.

İsa’nın tövbe çağrısından açıkça söz eden ve kurtuluşumuz için tövbe etmemizi vurgulayan ayetlerden bazıları şunlardır:

“O günden sonra İsa şu çağrıda bulunmaya başladı: ‘Tövbe edin! Çünkü Göklerin Egemenliği yaklaştı.’” -MATTA 4:17, İncil, Kutsal Kitap

“Sonra İsa, mucizelerinin çoğunu yapmış olduğu kentleri, tövbe etmedikleri için şöyle azarlamaya başladı: ‘Vay haline, ey Horazin! Vay haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapılan mucizeler Sur ve Sayda’da yapılmış olsaydı, çoktan çul kuşanıp kül içinde oturarak tövbe etmiş olurlardı.’” -MATTA 11:20-21, İncil, Kutsal Kitap

“Zaman doldu” diyordu, “Tanrı’nın Egemenliği yaklaştı. Tövbe edin, Müjde’ye inanın!” -MARKOS 1:15, İncil, Kutsal Kitap

“Size şunu söyleyeyim, aynı şekilde gökte, tövbe eden tek bir günahkâr için, tövbeyi gereksinmeyen doksan dokuz doğru kişi için duyulandan daha büyük sevinç duyulacaktır.” -LUKA 15:7, İncil, Kutsal Kitap

Bu ayetleri okuduğumuzda Tövbe sadece günaha karşı sırt çevirmek değildir; Tanrı’nın, Mesih İsa aracılığıyla insanlığa sunduğu kurtuluşu kabul etmek, Tanrı’nın Sözü’nü benimsemek, inanmak da gerekir. Tövbe eden kişi, hem günahlarından dönmekte hem de tüm yaşamını Tanrı’ya teslim etmektedir.

“Bundan böyle tövbeye yaraşır meyveler verin.” -MATTA 3:8, İncil, Kutsal Kitap

Kutsal Kitap, Tanrı’nın düşüncelerini, insanın durumunu, kurtuluş yolunu, günahkarların uğrayacağı sonu ve iman edenlerin mutluluğunu anlatır. Öğretileri kutsaldır, buyrukları bağlayıcıdır, kararları değişmezdir.

Bilge olmak için onu okuyun, güvenlik için ona inanın, kutsal olmak için onu yaşayın.

Kutsal Kitap yolunuza ışık, ruhunuza besin, canınıza tesellidir.